मी एक पत्रकार, साहित्यिक, कवी व सामाजिक कार्यकर्ता आहे.माझे लेखन विपुल आहे. मी बहुतांश वेळी सभ्य,संयमी व सुसंस्कृत भाषेतच माझे विचार मांडत असतो. अन्याय,अत्याचार व भ्रष्टाचार या विषयांवर लिहिताना उत्फूर्तपणे लेखणी धारदार व कठोर होते.उल्हासनगर महापालिकेच्या जनसंपर्क अधिकारी पदावर कार्यरत असलेल्या युवराज भदाणे विषयी मी न कंटाळता चार वर्षे सातत्याने लिहित आहे. माझ्या सातत्यपूर्ण व वैशिष्ट्यपूर्ण लेखानामुळेच हा बदमाश अधिकारी वठणीवर आला आहे. बनावट जन्म दाखला व अनुभव प्रमाणपत्राच्या आधारे त्याने महापालिका प्रशासनाची घोर फसवणूक केली. २०१७ साली त्याने बनावट विद्यापीठाकडून बनावट पीएचडी मिळवून स्वतःच्या नांवासमोर डाॅ.ही पदवी मिरवली. हा एक बनेल व कावेबाज अधिकारी असल्याने त्याच्या बनवेगिरीचा थांगपत्ता कोणालाही लागू दिला नव्हता. त्याचे दुर्दैव म्हणून त्याची माझ्याशी गाठ पडली.त्याच्या कार्यालयाच्या झाडाझडतीच्या निमित्ताने मला पंच म्हणून जबाबदारी सोपवण्यात आली.त्याच्या कार्यालयातील बनावट ओळखपत्रं, रबरस्टॅम्प, कोरे चेक ,आयुक्तांच्या नावे आलेला गोपनीय लखोट्यात,जो दोन वर्षापुर्वी आला होता,शिवाय विविध विभागाच्या ३५० हून अधिक फाईलींची नोंद माझ्या समक्ष झाली.त्याचवेळी भदाणेच्या भामटेगिरीची मला कल्पना आली व मी हात धुवून व लेखणीची तलवार करून त्याच्या मागे लागलो.गेल्या चार वर्षाहून अधिक काळातील संघर्षात अन्याय विरोधी संघर्ष समिती च्या वतीने मी त्याचे postmortem करून त्याचे खरे स्वरूप जगासमोर आणले. बाकी इतिहास माझ्या वाचकांना ठाऊक आहे, त्यामुळे त्याचे पुनर्लेखन करीत नाही. भदाणे हा तसा पोहोचलेला माणूस.पैश्याच्या बळावर तो सर्वत्र मॅनेज करण्यात पटाईतच. त्यामुळे लोकप्रतिनिधी, राजकीय नेते, पत्रकार, मंत्रालयातील अधिकारी व कर्मचारी तसेच न्यायालयातील कर्मचारी इथपर्यंत सर्वांना मॅनेज करणारा मॅनेज गुरूच.पण या गुरूला माझ्या रूपाने महागुरू भेटला आणि भदाणेच्या भाग्य रेषा बदलल्या.त्याच्या हातातील व गळ्यातील गंडेदोरे निष्प्रभ ठरले. हा स्वतःला दबंग समजणारा अधिकारी व कर्मचा-यांशी उद्धटपणे वागणारा सूतासारखा सरळ झाला व त्याचा रुबाब मातीमोल ठरला.सुरूवात त्याच्या निलंबनाने झाली. परंतू त्याने विभागीय चौकशी समितीस मॅनेज करून फौजदारी प्रकारच्या अपराधांतून क्लिनचीट मिळवली. मी या समितीच्या अहवालास आव्हान दिल्याने या मॅनेज केलेल्या समितीचा अहवाल रद्द होऊन नव्याने चौकशी सुरू झाली. त्याचवेळी त्याने तत्कालीन आयुक्तांना हाताशी धरून तीन तीन उपायुक्त पदांचे अतिरिक्त पदभार मिळवले होते.या पदभारांना मी आव्हान दिले आणि तीन वर्षापुर्वी त्याचे उपायुक्त पदांचे सर्व पदभार काढून घेण्यास तत्कालीन आयुक्तांना भाग पाडले.त्यानंतर भदाणे याने नाना लटपटी खटपटी करीत उपायुक्त पदासाठी पदोन्नती मिळविण्याचा प्रयत्न केला. २०२०च्या सप्टेंबर ऑक्टोबर महिन्यात अशी परिस्थिती निर्माण झाली होती की, त्याला उपायुक्त पदाची पदोन्नती निश्चित झाली होती. तब्बल सोळा आमदारांची शिफारस पत्रं या बहाद्दराने मिळवली होती.मी या पदोन्नतीस कायदेशीररित्या विरोध दर्शवला.इतकेच नव्हे तर त्याला शिफारस करणा-या सोळा आमदारांना देखील आव्हान दिले व राज्यपालांकडे तक्रार केली. अखेर मुंबई उच्च न्यायालयाने भदाणेची पदोन्नतीची याचिका फेटाळून लावली.गेल्या वर्षी मी सातत्यपणे पाठपुरावा करून या बदमाश अधिका-याचा जन्माचा पुरावा म्हणून सादर केलेला व आरकेटी महाविद्यालयाने प्रमाणित केलेला दाखला बनावट व खोटा असल्याचे सिद्ध करण्यात मला यश आले आहे. तसेच ज्या अवैध पीएचडी च्या जोरावर तो गेली चार वर्षे स्वतःला डाॅ.युवराज भदाणे असे म्हणवून घेत होता,ती पीएचडी बोगस असल्याचे व काॅमनवेल्थ वोकेशनल युनिव्हर्सिटी ही बनावट व कोणतीही मान्यता व संलग्नता नसलेले विद्यापीठ आहे, हे देखील सिद्ध करण्यात मला यश आले आहे. त्याचा जन्माचा पुरावा बनावट असून तो नेमणुकीच्या वेळी एजबार असल्याने त्याची सेवा समाप्ती करून दिलेले तसेच यापुढे मिळणारे लाभ गोठविण्यात यावेत.तसेच वरील दोन्ही प्रकरणी भदाणे याने महापालिका प्रशासनाची बनवेगिरी करून फसवणूक केली असल्याने त्याच्या विरोधात फौजदारी कारवाई करण्यात यावीअशी मागणी सातत्याने करून मध्यवर्ती पोलस ठाण्यात बनवेगिरी, फसवणूक प्रकरणी गुन्हा दाखल करण्यास प्रशासनास भाग पाडले. या प्रकरणी आयुक्त अक्षम्य दिरंगाई करीत असल्याने मंत्रालयात संबंधित उच्च अधिका-यांकडे रितसर निवेदनं दिली होती. त्याचा योग्य तो परिणाम साधला गेला. या भामट्याला कल्याण सत्र न्यायालयाने अटक पूर्व जामिन नाकारला होता परंतू हा भामटा दोन महिने फरार राहिला व मुंबई उच्च न्यायालयातून अटकपूर्व जामिन मिळविण्यात यशस्वी झाला असला तरी त्याला अटक होण्याच्या दिशेने माझे प्रयत्न सुरू आहेत व त्यात ययश येण्याची शक्यता आहे.दम्यान तुर्भे येथील एपीएमसी पोलीस ठाण्यात एका ततरूण ममहिलेस नोकरीचे आमिष दाखवून एका लाॅजवर नेऊन बलात्कार केल्याचा गुन्हा तुर्भे पोलीस ठाण्यात दाखल झाल्याने या भामट्याचा आणखीन एक विद्रुप चेहरा जगा समोर आला. यात ही ठोणे सत्र न्यायालयाने अटक पूर्व जामीन नाकारला होता परंतू मुंबई उच्च न्यायालयाने पुन्हा एकदा त्याला अटकपूर्व जामीन मंजूर केला. या सशर्त जामनच्या बळावर हा बलात्कारी/व्यभिचारी मोकाट फिरत आहे. निर्लज्जपणे शिवसेना शहर प्रमुखाच्या वाढ दिवशी फोटो सेशन करून ते फोटो वायरल करून निर्लज्जपणाचा कळस गाठत आहे.माझ्या वाचकांच्या माहितीसाठी- युवराज भदाणे याच्या संबंधात मी जे शब्द प्रयोग करतो ते कितपत समर्थनीय आहे अशी शंका येत असेल. सर्व प्रथम मी स्पष्ट करू इच्छितो की,मी लेखन हे माझे मिशन समजतो.आणि मी कायद्याचा पदवीधर तसेच पत्रकार म्हणून ४२ वर्षे कार्यरत आहे.त्यामुळे मी प्रत्येक शब्द विचारपूर्वक व तोलून मापून वापरतो.त्याचा अर्थ काय आहे, याची मला संपूर्ण जाणीव असते.त्यामुळे भदाणेच नव्हे तर प्रत्येक लेखनाच्या वेळी योजनापूर्वक शब्द प्रयोग करतो. वादग्रस्त जनसंपर्क अधिकारी युवराज भदाणे याच्या बाबत मी आजवर हरामखोर, पोंगा डाॅक्टर, भामटा,बदनाम, बदफैली व बोगस असे शब्दप्रयोग केले आहेत. ते अतिशय समर्पक आहेत.कसे ते पाहूया. पहिला शब्द वादग्रस्त.-भदाणे हा नोकरीला लागल्यापासून सतत वादग्रस्त राहिलेला आहे. त्याची कृती व वृत्ती नेहमी वादग्रस्त ठरली आहे. त्यामुळे भदाणे याचे देखील याबाबत दुमत नाही. दुसरा शब्द बोगस- भदाणेचे एकाच शब्दात वर्णन करायचे बोगस हा शब्द पुरेसा आहे. ज्याचा जन्म तीन तीन तारखेला झाला असा जो दावा करतो, ज्याचा अनुभवाचा दाखला बोगस आहे,ज्याचे लिव्हिंग सर्टिफिकेट बोगस आहे,ज्याची पीएचडी बोगस आहे,जो बोगस सह्या करतो,त्याला बोगस म्हणू नये तर काय म्हणावे ?तिसरा शब्द बदनाम – हा शब्द भदाणेस प्रतिशब्द असावा इतका परफेक्ट आहे. भदाणे विरोधात असंख्य तक्रारी आहेत व होत्या.त्यातील अनेक तक्रारी त्याने पोलिसांना मॅनेज करून ए समीर,बी समरी करून घेतल्या.तरी देखील दोन विनयभंगाचे गुन्हे, एक अॅट्राॅसिटी चा गुन्हा, अनाधिकृत बांधकाम प्रकरणी पाटणकर समितीने ठेवलेला ठपका,त्याचे २००७ साली झालेली बडतर्फीची कारवाई , तीन वेळा झालेले निलंबन,प्रिया गुप्ता महिलेने महापालिका आवारात त्याचे रंगवलेले थोबाड,महिला आयोगाकडील महिला कर्मचा-यांच्या तक्रारी,अशा अनेक घटना भदाणेच्या बदनामी वर शिक्कामोर्तब करतात.चवथा शब्द टोंगाचा पोंगा डाॅक्टर – भदाणे ने जी बोगस पीएचडी विकत घेतली ते बनावट विद्यापीठ टोंगा या छोट्याशा देशात आहे. त्यामुळे मी त्याला टोंगाचा पोंगा डाॅक्टर म्हणालो होतो.आपल्याकडे पोंगा पंडित हा शब्द प्रचलित आहे. पोंगाचा अर्थ ना समझ,अज्ञानी.केवळ यमक जुळविण्यासाठी मी टोंगा चा पोंगा डाॅक्टर असा शब्द वापरला असा काहींच्या गैरसमज होऊ शकतो.परंतू टोंगा या देशाचा पोंगा डाॅक्टर या अर्थाने ही उपमा भदाणेस चपखलपणे बसते.पाचवा शब्द हरामखोर- आपल्या वरिष्ठांशी बेईमानी करणा-या, कृतघ्नतेने वागणा-या दुष्ट प्रवृत्ती च्या व्यक्तीला हरामखोर हा शब्द वापरला जातो.भदाणे ने आपला जन्माचा खोटारडेपणा लपवण्यासाठी आई वडिलांना अशिक्षीत व अडाणी ठरवले,भावाच्या जन्म मृत्यूचे देखील भांडवल केले, नोकरीला लागतानाच बोगस जन्म दाखला व अनुभव प्रमाणपत्र सादर करून नियुक्ती करणा-या प्राधिका-यांना फसवले,ज्या महाविद्यालयात शिक्षण घेतले त्या महाविद्यालयाच्या प्राचा-यांना लेखी धमकी दिली, आयुक्त जे त्याचे बाॅस,त्यांना दोन तीन वेळा धमकी दिली,चतुर्थ श्रेणी कर्मचारी लिंबा पाटील,सुनील वाघेला यांना धमकी दिली.अतिरिक्त आयुक्त, उपायुक्त, पासून अन्य ज्येष्ठ अधिकारी व कर्मचा-यांना त्रास देण्यासाठी खोटी तक्रार करणारा, क्रांती ज्योती सावित्रीबाई फुले जयंती दिनी महिला वर्गाबद्धल अपमानास्पद वक्तव्य करणारा, महत्वाची कागदपत्रे जाण्यासाठी आपली कार जाळण्यात आल्याचा बनाव करणारी व्यक्ती हरामखोरच आहे, याबद्दल कोणाचाच दुमत होऊ शकत नाही. सहावा शब्द भामटा – ज्याच्यासाठी बोगस,बदनाम, हरामखोर,पोंगा हे शब्द अर्थात उपमा समर्पक ठरतात,त्यांच्या समोर भामटा ही उपमा कमीच वाटावी.वरील सर्व दुर्गुणांचे एकाच शब्दात वर्णन करणे म्हणजे भामटा भदाणे.भामटा हा शब्द ठक,ठकबाजी,धूर्तपणा,फसव्या,लेंगा,लबाड,लुच्चा या सर्व शब्दांना पर्याय अथवा समानार्थी शब्द आहे. युवराज भदाणे याची वस्तुस्थिती पाहता,त्याला डाॅक्टर भदाणे म्हणू न शकणा-या त्याच्या चाटुकारांनी भामटा भदाणे म्हणायला काही हरकत नाही. आयुक्तांनी देखील आपल्या आदेशात भदाणेच्या नांवासमोर डाॅक्टर ऐवजी भामटा शब्द लावण्या इतकी सबळ कारणं असल्याने भामटा युवराज भदाणे असा बदल करावा,अशी मागणी केल्यास ती अनुचित व अयोग्य वाटणार नाही. सातवा शब्द :बलात्कारी/बदफैलीआता भदाणेच्या विशेषणांत आणखीन एका विशेषणाची भर पडली आहे,ती म्हणजे बदफैलि व बलात्कारी.अश्या या मानवतेला कलंक असलेल्या अमानुष प्राण्याचे निर्दालन करणे हे माझे सामाजिक कर्तव्यच आहे.त्या आड येणारा कितीही मोठा असो त्याला मी माझ्या शत्रू यादीतच स्थान देत आलो आहे.
दिलीप मालवणकर (ज्येष्ठ पत्रकार)
